ویژگی های دیگ بخار زاگرس

با ظهور این نوع جدید دیگ ها و شرکت های دیگ بخار، شرکت های تاسیساتی در سراسر کشور برای تولید و توزیع برق به بازارهای صنعتی و مسکونی شکل گرفتند. بسیاری از شهرها و شهرک‌ها شرکت خدمات برق یا برق خود را داشتند. شهرهای بزرگتر به دلیل فشار بخار محدودی که هر دیگ بخار و ژنراتور الکتریکی می توانست تولید کند (به طور متوسط​تقریباً 50000 پوند بخار در ساعت در هر دیگ بخار) در سراسر شهر پراکنده شده بودند، در شهرها شرکت های متعددی داشتند. 

این شرکت های اولیه برق ممکن است 10 تا 16 دیگ بخار در هر تاسیسات داشته باشند. شرکت‌های صنعتی که برای راه‌اندازی تأسیسات خود به برق یا بخار زیادی نیاز داشتند که جعبه‌ها را برای شرکت های غلات در ریتمن، اوهایو) دیگ های بخار تولید کننده خود را داشتند.

این دیگ های آجری ساخته شده با دیوار آجری، که گاهی اوقات به آنها دیگ های آجری نیز گفته می شود، اولین دیگ ها در تکامل طراحی دیگ بودند، اما از نظر اندازه و ظرفیت محدود بودند. با افزایش اندازه دیگ بخار، گرمای ورودی کوره، درجه (فشار) دیگ بخار و دمای بخار نیز افزایش یافت. بنابراین، افزایش مداوم اندازه کوره دیگ باعث افزایش دمای آجر می شود. این سه عامل (گرمای ورودی، فشار و دمای بخار) تأثیر مستقیمی بر توسعه طراحی کوره های دیگ بخار داشتند. 

شرایط سخت کوره شروع به تجاوز از محدوده دمایی دیوارهای آجری کرد و بارهای ساختاری بیش از حد شد زیرا دیگ‌ها بزرگتر و بلندتر شدند. صنعت دیگ بخار جوان نیاز به حذف طرح دیوار تمام آجری و یافتن ساختار جایگزینی داشت که خرید دیگ بخار را از نظر حرارتی و انرژی کارآمد نگه می داشت، بخار بیشتری در ساعت تولید می کرد و هزینه ساخت کمتری داشت.